"ස්‌වාමීනි, මනුෂ්‍යයන්ට අපල උපද්‍රව ඇති කිරීමට ග්‍රහ තරුවලට හැකියාව තිබේ ද?
රාහු කාලය සත්‍යය ද?" බුදුන් වහන්සේ කිසිවක්‌ නෑසුන සවන් ව බලවත් කල්පනාවක නිමග්නව සිටියහ. එබැවින් මඳක්‌ පසුබා සිටි භික්ෂුව දහවල් වරුවේ බුදුන්ට දන් පිළිගන්වන ගමන් එම පැනයම විචාළේ ය. එහෙත් පිළිතුරු නැත. මඳක්‌ පසුබා සිටි භික්ෂුව සවස සිසිල් පැන් පිළිගන්වන අතර ද එම පැනයම විචාරන්නේ ය."රාත්‍රී කාලයේදී ඔබට පහදා දෙමි" යි වදාළ බුදුන් වහන්සේ නැවතත් ධර්ම කාරියක නිරත වූහ. ඒ අතර රාත්‍රියද එළැඹිනග භික්ෂුන් වහන්සේ නැවත වතාවක්‌ බුදුන් වහන්සේ වෙත ගොස්‌ දෙපා නැමද තම ප්‍රශ්නය ඉදිරිපත් කළහ. භික්ෂුව ආරාමයෙන් පිටතට කැටිව ගිය බුදුන් වහන්සේ තරු දිලිසෙන අහස්‌ ගැබට සිය ශ්‍රී හස්‌තය දිගු කර මෙසේ විචාරන්නාහ. "ඇවැත්නි, දුර ඈත පෙනෙන තාරකාව එහි සැබැවින්ම පවතින්නක්‌ද?" "ස්‌වාමීනි පෙනෙන හැටියට නම් එය එතැන තිබේ" එවිට බුදුන් වහන්සේ මෙසේ වදාරන්නාහ.
"ඇවැත්නි, යොදුන් කෝටි ප්‍රකෝටියක්‌ ඈතින් පිහිටි මේ තාරකාව මෙයට වසර කිහිපයකට පෙර පුපුරා ගියේය. දැන් ඇත්තේ එහි ආලෝකය පමණයි. තරුවක්‌ එතැන නැත. ආලෝකය පමණක් චක්‍රාවාටය හරහා ගමන් කරමින් තිබේ. ඔබ දකින්නේ ඒ ආලෝකය පමණි. ඔවැනි ආලෝක සංඥාව පමණක් ඇති ග්‍රහ තාරකා ඕනෑ තරම් විශ්වය පුරා ඇත. එ බැවින් මනුෂ්‍යයාට කිසිවක්‌ කිරීමට ඒවාට හැකියාවක්‌ නැත. කෙනකුට වැඩක්‌ කිරීමට ඇති හොඳම කාලය එම කටයුත්ත කිරීමට අවශ්‍ය කාලයයි. එය පෙන්වා දීම සඳහා සප්ත සූර්යෝද්ගමන සූත්‍රය දේශනා කරමි" යි කීහ.
- සප්ත සූර්යෝද්ගමන සූත්‍රය -
"සවෙනි සූර්යයාගේ පහළ වීමත් සමගින් මුළු මහත් පෘථිවි තලයද, මහාමේරු පර්වතයද හාත්පස පැතිර ගිය මහා දුමාරයකින් වැසී පවතී. සත්වෙනි හිරුගේ පහළ වීම සිදු වන විට ලෝකය සිය ගමන් මඟේ අවසන් කඩයිමට පැමිණ සිටී. දුම් පිට වෙමින් පැවති ලෝකය දැන් ගිනි ගෙන ඇවිලෙමින් පවතී. මහාමේරුවද දැවී සුනුවිසුනු වී යයි. මහමෙර ගින්නෙන් වැනසෙන කළ යොදුන් ගණන් ප්‍රමාණයට බිඳී වෙන් වෙන එහි පර්වත කැබලි අහසෙහිම දැවෙමින් සුනු විසුනු වී යන්නේය. පෘථිවිය, මහමෙර පමණක් නොව, යුගන්ධර පර්වතය ආදී කොට ඇති සත්කුළු පවුවද, චාතුම්මහාරාජිකය ඇතුළු සදිව්ය ලෝකද, බ්‍රහ්මපාරිසජ, බ්‍රහ්ම පුරෝහිත, මහා බ්‍රහ්ම යන බ්‍රහ්ම ලෝකද දැවී වැනසී යන්නේය. දෑඟීල්ලෙන් අසුකර ගන්නා තරම් අළු හෝ දැලි අඟුරු නැතිව ආභස්සර බඹ ලොව දක්වා ඒකකුහරව පැතිරෙන අන්ධකාරයක් යළිත් අන්තඃ කල්ප විස්සක් පමණ ගත වන තුරු පවතී"
No comments:
Post a Comment